Sister Stella L.

“Kailangan mo ba talagang isakripisyo ang kapakanan ng iba para magampanan mo ang iyong tungkulin?” Napaisip ako sa sinabing iyan ni Sister Juaning kay Nick pagkatapos silang takutin ng mga ‘di kilalang lalaki (na obvious na alagad nung walanghyang manager).

Ang tanong na ‘yon ay hindi lang para kay Nick, kundi para na rin sa dalawang Sister Stella, kay Ka Dencio at sa pamilya niya, sa iba pang mga manggagawang kasama sa welga at pati na rin sa mga manonood anuman ang kanilang mga propesyon. Sa kalagayan ni Nick, hindi ba mahirap naman talaga sa isang periodista na sumulat ng isang artikulo na alam niyang maaaring ikapahamak niya at ng ibang tao pero kailangan niyang gawin ang kanyang tungkulin bilang isang periodista. Si Sister Stella L., na piniling talikuran si Gigi noong una para lang makatulong sa mas maraming tao sa paraang alam nya, pati ang kanyang sariling kaligtasan ay inilagay niya sa alanganin, gayundin si Sister Stella B (na ikinagulat kong si Laurice Guillen pala sya). Si Ka Dencio kasama ng kanyang pamilya at iba pang mga kasamahan niya sa unyon ay hindi rin inalintana ang kapahamakan na maaari nilang kaharapin sa pagwewelga. Si Gigi, katulad ng sinabi ni Sister Stella sa dulo ng pelikula, ay kagaya ng mga manggagawang biktima ng pang-aapi sa lipunan na hindi kinayanan ang hirap ng buhay. Masasabi ko rin na may pagkakatulad sila ni Sister Stella, dahil pareho nilang tinakasan ang paghihirap: si Gigi, na nagpakamatay dahil ayaw magkaanak at iniwan ng kasintahan at si Sister Stella L na nang maubusan ng pasensya ay mas pinili ang pagsama sa welga kaysa ipagpatuloy ang counseling kay Gigi at sa ibang nasa kumbento. Nagampanan nila nang mahusay ang kanilang mga karakter sa pelikula.

Ipinupunto ng istorya na bilang mga tao at bilang mga Kristyano, karapatan nilang umasenso sa buhay lalo na at sila ay nagtatrabaho para sa kanilang mga sarili. Ngunit, dahil nga sa mga sakim na tagapamahala, hindi sapat ang nakukuha nila galing sa kanilang mga sariling paghihirap. Ika nga, ang mga mayayaman ay lalong yumayaman at ang mga mahihirap ay lalong naghihirap. Kung iuugnay ito sa panahon ng panunungkulan ni Marcos, masasabing malaking papel rin ang ginampanan ng mga madre at iba pang mga alagad ng simbahan para makamit ng mga Pilipino ang kalayaan.

Sa editing ng pelikula, walang masyadong ginamit na effects at panay cut lang ang naging transition. Sunud-sunod lang din ang mga pangyayari, walang flashback. Kung sinematograpiya at ilaw naman ang pag-uusapan, may mangilan-ngilang shots na madilim lalo na at gabi ang setting. Sa luma na rin ng pelikula kaya hindi pa ganoon kaganda ang mga shots. Hindi masyadong gumamit ng mga topview shots, kadalasan ay mga kuha na karaniwang abot ng mata.

Bilib din naman ako sa musika ng pelikula. Kahit makaluma ang dating, maganda naman ang ibig sabihin. Ginamit lang ang musika sa mga parte ng pelikula na walang dialogue para mabigyan ng emphasis ang mga eksenang kaugnay ng mga awitin. (Nakaka-LSS haha jk)

Sa kabuuan, maganda ang nais iparating ng pelikula sa mga manonood at tiyak na isa sa mga mensahe nito ay ang panunuligsa sa mga taong sakim at paglaban sa mga karapatang pantao.